COP-27 and what next?
nr katalogowy: 141415
Streszczenie
Coroczne konferencje sygnatariuszy Konwencji Klimatycznej powinny sprzyjać ochronie klimatu. Jednak niewiele było dotąd decyzji, które – tak jak Porozumienie Paryskie z 2015 r. – zawierałyby postanowienia przybliżające tę ochronę. Konferencja w 2022 roku stanowiła okazję, żeby porzucić nierealistyczne marzenia o utrzymaniu wzrostu temperatury o 1,5oC, ale nie przybliżyła mechanizmu jego utrzymania choćby w granicach 2oC. Stanowiła okazję dla licznych seminariów i akcji propagandowych, ale nie zaowocowała przyjęciem jakiegokolwiek wiążącego postanowienia. W szczególności nie wprowadziła jakichkolwiek zachęt, żeby zobowiązania przewidziane Porozumieniem Paryskim stały się ambitniejsze i czyniły prawdopodobnym odwrócenie katastrofy klimatycznej.
Abstract
The annual conferences of Climate Convention signatories are meant to protect the global climate. Yet, except for the Paris Agreement of 2015, not many decisions have been taken so far that would make this protection more likely. Although the unrealistic expectations to keep the global temperature rise below 1.5oC were abandoned during the 2022 conference, the mechanism to keep it below at least 2oC was not brought any closer. The conference provided an opportunity for many academic seminars and media events but failed to agree on any effective instrument of climate protection. In particular, it failed to introduce incentives to make the commitments announced in the Paris Agreement more ambitious and to revert the climate catastrophe.